ซุย ๑ หมายถึง น. มีดชนิดหนึ่ง รูปเรียวแหลม.
ว. ร่วนในลักษณะอย่างดินที่ยุ่ยไม่เกาะกันแน่นเหนียว เรียกว่าดินซุย, เรียกเนื้อเผือกหรือมันที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า เนื้อซุย.
ว. อาการที่ปรากฏแก่ร่างกายเมื่อเวลาขนลุกเป็นต้น.
ว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกมาก ๆ แต่ตกไม่นาน.
ว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกมาก ๆ แต่ตกไม่นาน.
ว. ที่โจษกันเซ็งแซ่อยู่พักหนึ่ง เช่น ข่าวซู่ซ่า.
(กลอน) ก. ลากไป, คร่าไป.
(โบ) น. กั้นซู่, กั้นซู่รั้วไซมาน ก็เรียก.